I want to become human. -Angel of Destiny-

Stilletjes zwom Arian het huis uit en pakte zijn verzamel tas en stopte daar wat eten in. ''Klaar om te gaan'' fluisterde hij terwijl hij het huis verliet. De zon scheen zachtjes naar de bodem van de zee en het werd steeds lichter. Arian zwom langs de koraal riffen en langs gigantische rotsen. Hij naderde de poort van Atlantica en zag daar de bewakers staan, niet iedereen kon zomaar weg omdat de monsters dan nog niet verdwenen waren. Natuurlijk zijn er overdag ook nog monsters, maar dan zijn ze iets rustiger in het zonlicht. Voorzichtig keek hij over een rots naar de bewakers en gooide een kleine steen die kant op. Snel keken de bewakers om en richtte hun speren die kant op, Arian greep zijn kans en zwom snel de poort uit nu de bewakers niet oplette. ''Sukkels'' fluisterde hij, ''Elke keer trappen ze erin..'' lachte hij.     Arian was bijna bij de onderwater grotten waar hij graag naar spulletjes zocht. Hij ging de grot in en zag dat er iets naar beneden zonk, een klein object waarvan hij geen idee had wat het was. Arian zag in zijn ooghoeken dat er een gigantisch monster onder hem dreef . Hij bleef zo stil mogelijk maar het monster had hem al door en probeerde hem te pakken met zijn tentakels. Arian zwom zo snel mogelijk verschillende gangetjes in om het monster kwijt te raken. Toen hij de hoek om was van een grot hoorde hij niks meer. Voorzichtig keek hij om de hoek en zag dat het monster op iets anders aan het jagen was. Arian zuchtte en liet zichzelf zinken naar een steen waar hij op ging zitten, hij had de tas op zijn staart gelegd en haalde daar het vreemde object uit. ''Ik heb nog nooit zoiets gezien'' zei hij. Hij draaide het om en zag dat er een soort teken op stond. ''Hmm, waar zou dit vandaan komen'' vroeg hij zich af. Opeens voelde Arian een koude vlaag en werd het donker boven hem. Hij keek omhoog en zag dat er een schip over hem heen voer. Hij stopte het dingetje in zijn tas en zwom naar het oppervlak, voorzichtig had hij zijn hooft boven water gestoken en zag iemand in het bootje zitten. Toen hij iets dichterbij kwam kreeg hij keihard een roeispaan tegen zijn hooft aan. ''Auw'' zei hij, ''Voorzichtig met die dingen''.