Uitleg: Soulmates

Aaahhh, de liefde. Niets mooiers dan de liefde… Tenzij… Tja, tenzij je liefde natuurlijk niet wederzijds is. Dan –krak-, hart gebroken. Fijn, zeg. ‘Hij was je toch niet waard’, zeggen we dan vaak, of ‘Je verdient wel beter dan zij’. Maar helpt dit om je hart weer te lijmen? Nee, tuurlijk niet! Het geeft een beetje hoop, dat wel. Maar het zou beter zijn als je hart niet meer werd gebroken, toch? Gelukkig zijn er Soulmates, je zielspartners, om het even te vertalen.
Wie wil dat nou niet?

In Mamundicae heerst sowieso een hele sociale samenleving. Meestal, tenminste. Goed, terug naar het onderwerp. Maar voordat ik de situatie in Mamundicae uit ga leggen, even een korte handleiding over wat Soulmates zijn:

Soulmates zijn, zoals hier boven al staat, je zielsverwant. Iedereen heeft één Soulmate, maar het ontdekken van hem/haar is nog moeilijk. Dat iemand je soulmate is, merk je namelijk niet 1, 2, 3. Tot ongeveer je achttiende (bij sommigen eerder, sommigen 5 jaar later) is je “Soul” in ontwikkeling (zie Algemeen -> Regels & belangrijke dingen -> uitleg: Souls), en daarbij ook je liefdes-soul. Totdat deze compleet is ontwikkeld, is het onmogelijk om te weten wie je Soulmate is. Je soul weet het al, maar omdat deze nog niet genoeg is ontwikkeld, kan het ook niet duidelijk gemaakt worden. Daarom komen veel jeugdliefdes hier niet tot bloei, en zijn non-soulmate-relaties vaak maar van korte duur. Betekent dit dat ze je verbieden te trouwen met iemand die niet je Soulmate is? Tuurlijk niet, zeg. Ook als je niet elkaars Soulmate bent, kun je van elkaar houden en een goede chemie hebben. Sterker nog, soms vindt iemand z’n soulmate maar niets. That can happen, because life’s a bitch.
Toch gebeurt dit niet heel vaak, en als het op het eerste gezicht niet lijkt dat je elkaars Soulmate bent, kunnen de Souls zich aanpassen. En ja, dat gebeurt nog vaker. Klein voorbeeld:

Stel je voor, je bent een jongen van laten we zeggen 25 jaar, en hebt al sinds je twaalfde een crush op dat ene leuke meisje die bij de bloemist werkt, omdat de zaak van haar tante is, met wie ze samenwoont. Ze is lief en heeft mooi haar en is altijd vrolijk. En jij, als softie en watje durft niets te doen. Helemaal niets. Dan kom je tot de ontdekking dat ze haar Soulmate heeft gevonden. Poef, weg grote jeugdliefde. Maar ze ziet die macho-jongen die zichzelf veel te knap vindt helemaal niet zitten, en omdat ze je best wel goed kent, komt ze ’s avonds laat op bezoek, huilend en helemaal overstuur. En wat doe jij, nu puntje bij paaltje komt? Natuurlijk! Je zegt iets van dat je haar altijd al leuk vond, en jullie samen weg kunnen gaan en dat je goed voor haar zal zorgen! Zo win je natuurlijk haar hart, en bij zonsopgang zijn jullie weg uit het dorp, een boze macho-voel-je-stoer-dude achterlatend. Maar die heeft pech, alleen wezens zonder brein vallen op een eikel zoals hij. Terug naar jou en, hoe zullen we haar noemen? Vivienna, ja, Vivienna. Na een paar dagen reizen komen jullie aan in een gezellig dorpje, en huren jullie een kleine, tijdelijke woning, totdat jullie een huis kunnen aanschaffen Alles loopt op rolletjes, ondanks dat je niet elkaars Soulmate bent (denken jullie, gheheheh…). Na een tijdje samenwonen raap je al je moed bij elkaar, en vraag je haar ten huwelijk. Ze is dolblij en kan niet meer stuk, en zegt natuurlijk ja. Nog steeds weten jullie niet wat er in jullie soul gebeurt.
Jullie trouwen, en na ruim een half jaar gebeurt er wat vreemds. Jullie voelen je meer tot elkaar aangetrokken, en vanuit het niets begint je Soul te gloeien en licht te geven (het teken van Soulmate zijn). Natuurlijk zijn jullie allebei overdonderd en dolgelukkig, en leven jullie allebei nog een lang en gelukkig leven met, hoeveel zullen we doen, 3 kinderen? 3 kinderen dus. En ze leefden nog lang en gelukkig.

Zal ik even uitleggen wat er in het voorbeeld gebeurde? Vivienna had dan wel een soulmate, de gare macho-gast, maar als je Soul nog niet optimaal ontwikkeld is, kunnen ziel & hart wel eens een beetje van elkaar afwijken. Dat was hier dus het geval. Ondanks dit waren ze wel Soulmates, en hadden ze wel gewoon een Happy Couple kunnen worden, vanwege het volgend verschijnsel:

Als je een Soulmate “aangewezen” krijgt, hoeft dit niet per se je ideale partner te zijn. Jullie Souls zitten gewoon, op dat moment, precies op hetzelfde “frequentie-level”, net als bij geluid het geval is. Natuurlijk kan je je partner afwijzen, en krijg je iets zoals in het voorbeeld hierboven.
Wat daar gebeurt, is dat door het tijd met elkaar doorbrengen en doodgewoon door het voor elkaar zorgen, met een twijfelende liefde, jullie Soul zich verder gaat ontwikkelen en zich begint af te stemmen op die van je wannabe-Soulmate. Dit kan nog geen seconde duren (liefde op het eerste gezicht) of zelfs jaren, dit verschilt per persoon. Maar hé, je krijgt wel je jeugdliefde zo te pakken (of niet…)

Oké, één ding is nu clear: je eigen soulmate “creëren” door met liefde en zorg met elkaar om te gaan. Maar hoe zit het als je de perfecte direct vindt? Of in ieder geval, er na een tijdje achterkomt?
In het voorbeeld hierboven met Vivienna en gare-mach-dude is het in ieder geval geen succes. Dit is wat je half-soulmates noemt, die op het eerste gezicht een perfecte match lijken te zijn. Niet dus.
Maar perfecte matches bestaan wel. Als je je hele leven al bijvoorbeeld optrekt met de aardige jongen van de buren, zijn jullie Souls, terwijl ze zich ontwikkelen, ook op elkaar aan het afstemmen. Tegen de tijd dat je Soul zich laat zien, komt ook dit tevoorschijn.
Ook gaan veel jonge Mamundicaeanen rond hun 20ste op reis, om de ware te vinden. Is dat eng? Soms wel. Zal je de “significant other” ooit vinden? Tuurlijk. Als je maar weet welke kant je op moet. Hoe, vraag je? Je Soul te volgen en op je intuïtie vertrouwen. Dan kom je er wel, geloof me. En probeer je niet te laten verleiden voor de makkelijke keuzes, want zo doe je geen ervaring op, natuurlijk!
En dan kom je op de plaats van bestemming, waar je het gevoel hebt dat je niet verder moet. En dan? Wacht gerust af. Het zal niet lang duren voordat het lot en de Force van je Soul jullie naar elkaar toetrekt.
Dit soort gevallen zijn de aangeboren Soulmates. Je hebt elkaar nog nooit gezien, woont misschien wel aan de andere kant van de planeet, maar je voelt gewoon dat je voor elkaar gemaakt bent. Je hebt dan vaak ook geen zin om je met anderen te bemoeien op het liefdesgebied, en hoopt alleen maar dat je Soulmate en jij elkaar snel zullen ontmoeten. Jullie Soul heeft meer moeite met het aanpassen naar andere zielen en dit kan tot een hoop gebroken harten leidden, dus alsjeblieft, probeer de problemen te vermijden.

En weet je van te voren welke Soul je hebt, van de drie types? Nee. Niemand weet dit behalve de twee Souls die uiteindelijk, door het lot, voor elkaar bestemd zijn, ook als je in de eerste plaats een andere Soulmate had.

Maar gelden al deze dingen voor iedereen? Tuurlijk niet! Er zijn wel duizend-en-één uitzonderingen en aparte gevallen, maar dan wordt dit wel een hele lange post en ik ben te lui om zoveel te typen.
Dus wees creatief, want iedere Soul is een Soul apart en er is er niet één gelijk, het is een deel van ons en wij zijn een individu, net als onze Soul. Enne, succes met je levenspartner zoeken

Nog een kleine aanwijzing:
-Soulmates hebben wel zo z’n beperkingen, laten we het zo maar even noemen. Als bijvoorbeeld zeemeermin val je natuurlijk niet op wolven of zoiets. Ik bedoel, dat zou nogal awkward en onhandig zijn. Menselijke rassen hebben dus alleen Soulmates van andere menselijke rassen.

-Cat&Wolfbloods hebben een sterke aantrekkingskracht op elkaar. Niet dat het abnormaal is om een Elf en een Wolfblood samen te zien, maar het komt gewoon heel weinig voor.
Dit geld trouwens niet alleen voor Wolf&Catbloods, vaak trekken Elfen Elfen aan, en Vampiers andere Vampiers, maar bij deze rassen is het normaler om een gemixt koppel te zien dan met een Cat- of Wolfblood.

Nog vragen? Mail dan één van de moderatoren of admins